RUFFAE

RUFFAE

meretrices dictae, quod capilli illis essent flavi vel rufi, cum matronarum nigri essent, ut observatum Franc. Pithoeo et Woverio ad Petronium; qui hinc Ruffiani nomen arcessunt: quô Itali Lenonem indigitant, seu Institorem libidinis, uti vocat Val. Max. l. 6. c. 1. num. 6. Aliter tamen de vocis origine Ferrarius, in Orig. Ital. quem vide. Sed et Rufi homines Aegyptiis olim exosi; Τῶν ἀνθρώπων τοῦς πυῤῥοὺς προπηλακίζουςι, Rufos homines probris insectantur, Plut. de Iside et Diodor. l. 1. qui proin paucos Aegyptiorum rufos, inveniri, addit. Imo mactari illos ad Osiridis sepulchrum solitos: odiique causam, quod τῶ Τυφῶνι ὁμοχρώματοι, eiusdem coloris cum Typhone, essent, ibidem legas. Quare Rufos tantum boves iidem ad victimas adhibuêre, uti diximus supra. De Typhone vero suô locô.